'I mëstjérë _ I mestieri (testo: Attilio Littera; musica: Filomena Minelli)

'I mëstjérë Parole: Attilio Littera Musica: Filomena Minelli Trascrizione musicale: Leonardo Littera Voce e sax: Michele Ugliola Chitarre: Leonardo Littera Arrangiamenti: Leonardo Littera Mixaggio audio: Leonardo Littera e Michele Ugliola Elaborazione video: Elena Littera _______ 'U mùnnə càgnə e 'a sscènzə fa progrèssə, arrív'u nóvə e 'u vècchjə và murènnə, cèrtə məstjérə mo l'hànnə sopprèssə o vànnə acchjèn'acchjènə scumbarènnə. Mo mànghə 'nu vacchèrə jè rrumèsə, ca 'u làttə jévə vənnènnə câ cambènə e, tuzzəlànnə sèmb'ê stèssə chèsə, səggévə a mmésə oppúrə a səttəmènə. Cummèrcə a ggàssə lu carəvunérə e 'u carləndínə fà lu mədjatórə, 'u sanguəttèrə tè 'n'àtu mestjérə pəcchè la ggèndə chjèm'a lu dottórə. 'Ngə sèndə cchjù frəcchjà 'u carrəfənàndə e mmàngh'u fèrrə vìcchjə e 'u cəngənèrə, quìllə ca chjàgnə 'i mòrtə ô cambəsàndə, lu ccongiacàndərə e lu pannaccèrə. 'U ggiovənə 'nganòsscə a l'acquarúlə, câ tròmbə, li varílə e la carrètə, nn'ha vvìstə mèjə ggərà lu pagghjajúlə oppúrə lu carrìstə jìnd'a nuttètə. Li dìcənə ca sscévə 'u lambjunèrə a ddà a vvindiquàttórrə li cunzègnə, ca a ffà li vàrdə stévə lu səllèrə e 'u vínə a ccarəcà 'u carréjamandègnə. Stà sólə 'nu məstjérə ca nə mbàssə, quìllə də chi fà l'àrt'û Sdrangalàssə, ca màgnə, vévə e ccə nə và 'llaspàssə e nə ngə stà 'na vótə ca tè 'u ttràssə. Ma ji a nnəssciúnə cə lu cunzəggljàssə pəcchè sə nə nfatíjə càmbə də ràssə. Ma ji a nnəssciúnə cə lu cunzəggljàssə pəcchè sə nə nfatíjə càmbə də ràssə. I mestieri (traduzione) Il mondo cambia e la scienza fa progressi arriva il nuovo e il vecchio va morendo, certi mestieri ora li hanno soppressi o vanno piano piano scomparendo. Ora nemmeno un lattaio è rimasto, che il latte andava vendendo con la campana e, bussando sempre alle stesse case, riscuoteva a mese oppure a settimana. Commercia a gas il carbonaio e il carlantino fa il mediatore, il mignattaio tiene un altro mestiere perché la gente chiama il dottore. Non si sente più gridare il banditore (di vino) e nemmeno il ferravecchio e il cenciaio, quello che piange i morti al camposanto, l’aggiusta-canteri e il pannaiolo. Il giovane non conosce l’acquaiolo, con la tromba, i barili e la carrata, non ha visto mai girare il pagliaiolo oppure il carrista nella nottata. Gli dicono che usciva il lampionaio a dare al tramonto le consegne (del giorno), che a fare le barde stava il sellaio e il vino a caricare (nelle botti) il brentatore. C’è solo un mestiere che non passa, qurllo di chi fa l’arte di Francalasso, che mangia, beve e se ne va a spasso e non c’è una volta che ha l’arretrato. Ma io a nessuno lo consiglierei perché se non lavori campi di grasso. Ma io a nessuno lo consiglierei perché se non lavori campi di grasso.